Ten film tworzyłem latami – tak musi się zacząć ta opowieść. Ale po kolei. Zadajmy sobie pytanie kim jest Marcin Gąsienica – Kotelnicki? Co ma takiego w sobie, aby robić o nim film? Oczywiście, że jest to subiektywne spojrzenie, ale „licentia poetica“ rządzi się swoimi prawami. Marcina poznałem w połowie lat 90 – tych w siedzibie Zakopiańskiego Klubu Wysokogórskiego w willi „Rawa“. W jej podziemiach istnieje przestrzeń, nazywana potocznie przez zakopiańskich wspinaczy „kuźnią mocy“.
Zaiste, ta kameralna ścianka wspinaczkowa (dostępna tylko dla członków KW Zakopane) jest miejscem gdzie cierpienie i ekstaza tworzą wyjątkowy eliksir, dający „moc“. Jednym z takich mocarzy, wychowankiem i wiernym kustoszem tego miejsca jest właśnie bohater mojego filmu. Ale czy jest to powodem do tworzenia o nim filmu? Absolutnie nie! Tym co mnie fascynuje u Marcina, jest jego osobowość, a przede wszystkim żelazna konsekwencja z jaką od ponad 30 lat wspina się w Tatrach. Zdolność barwnej narracji pełnej bon motów oraz kreowanie fantastycznych wizji podczas rozmowy, mogłyby niejednego zadziwić. Marcin – mistrz ciętej, inteligentnej riposty i chłodnej, wręcz zimnej jak stal zbójnickiego noża, syntetycznej analizy, stanowią jedną z jego twarzy. Jeśli szukać jakiegoś archetypu góralskiego, może Jan Krzeptowski Sabała byłby odpowiedni?
Jeśli spojrzymy na jego dokonania, determinację w pokonywaniu wspinaczkowych dróg czy tworzeniu nowych dróg, a także powtarzaniu już istniejących (ostatnimi laty Marcin sporo działa na Mnichu oraz Ministrancie – współtworząc tam najtrudniejsze linie wspinaczkowe w Tatrach), to zobaczymy człowieka „opętanego“ wspinaniem. Jego życie jest podporządkowane wertykalnym ideom. Marcin to zakopiańczyk jakich mało. To człowiek zżyty z Tatrami zawodowo, pracownik TPN, ratownik TOPR, ale przede wszystkim pasjonat wspinania. I ta perspektywa była dla mnie najważniejsza podczas tworzenia tego filmu. „Opętany” to dokument prezentujący Marcina w jego naturalnym otoczeniu skalnego świat Tatr. W filmie zobaczymy mentorów Marcina: Jana Muskata, Piotra Korczaka, Wojciecha Kurtykę.
Bardzo lubię słowa jakie w filmie wypowiada inny zakopiańczyk, antropolog Kuba Szpilka „(…) jest takie wielkie zdanie: dopiero w świetle innego bycia, nasze własne staje się dla nas do myślenia(…)”. Zatem serdecznie zachęcam czytelników Zakoplanu do przyjrzenia się bliżej tej postaci. Najbliższa okazja już podczas odbywającego się w Zakopanem festiwalu „Moc Gór” w kinie „Sokół” przy ulicy Orkana 2 w sobotę (26.06.) w bloku filmowym w godzinach 10 – 12.20 (szczegóły na stronie organizatora festiwalu: www.mocgor.pl). Film bierze udział w Międzynarodowym Konkursie Filmowym. Planowane są kolejne projekcje tego filmu na platformie filmowej organizatora festiwalu, a następnie projekcje podczas wakacji w kinie „Giewont”. Do zobaczenia w kinie!
