VI Bieg Hasiora, organizowany przez Muzeum Tatrzańskie, odbędzie się 14 maja. Jest już możliwość zapisania się na listę startową.
Bieg Hasiora, który Muzeum Tatrzańskie we współpracy z Miejskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji organizuje już po raz szósty, upamiętnia sportową naturę Władysława Hasiora. Inspiracją dla organizacji wydarzenia była lektura pamiętników artysty, a inicjatywa poprowadzenia biegu na dystansie 3 km w tym roku wymuszona została sytuacją remontową w Kuźnicach. Po lekturze dzienników artysty okazało się jednak, że miał on znakomite osiągnięcia także na tym dystansie. Udział w biegu na tak krótkim dystansie zachęca do sprawdzenia własnych sił a charakter trasy poprowadzonej prawie cały czas w dół umożliwia ustanowienie wielu rekordów, tych życiowych i indywidualnych. Bieg odbędzie się w niedzielę, 14 maja, o godzinie 9.00. Start zawodników został zaplanowany w okolicy skrzyżowania ulic Przewodników Tatrzańskich i Karłowicza, meta będzie zlokalizowana w Galerii Hasiora przy ulicy Jagiellońskiej 18b.
Link do zapisów: TUTAJ. Opłata startowa za udział w biegu wynosi:
- dla zapisanych i opłaconych zawodników do 11 maja – 50 zł
- dla młodzieży szkolnej i studentów (na podstawie legitymacji szkolnej bądź studenckiej) – 40 zł, opłata w biurze zawodów jest taka sama jak dla pozostałych uczestników biegu
- wszystkie opłaty uiszczone w biurze zawodów 13 i 14 maja – 70 zł
Regulamin biegu znajduje się TUTAJ. Trasa: ul. Przewodników Tatrzańskich i Karłowicza w okolicach skrzyżowania – bieg w dół Przewodników Tatrzańskich – skręt w prawo bieg prosto ul. Droga na Bystre – skręt w lewo w Bulwary Słowackiego – skręt w prawo ul. Władysława Broniewskiego – skręt w lewo w Bulwary Słowackiego – prosto w ul. Jagiellońską – skręt w lewo przed Galerię Władysława Hasiora META
WŁADYSŁAW HASIOR – AKADEMICKI REKORDZISTA POLSKI W LEKKIEJ ATLETYCE
Władysław Hasior urodzony w 1928 roku w Nowym Sączu, był jednym z najwybitniejszych polskich artystów XX wieku, określany często pionierem pop-artu oraz sztuki asamblażu. Po pierwszym etapie edukacji w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem, kontynuował naukę na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Podczas studiów artysta oprócz rozwijania umiejętności artystycznych, pielęgnowania zwłaszcza warsztatu rzeźbiarskiego, dbał również o rozwój formy sportowej. Po otrzymaniu stypendium francuskiego Ministerstwa Kultury artysta udał się do Paryża, między innymi do pracowni Ossipa Zadkina, przy okazji zwiedzając także inne miejsca w Europie. Po powrocie do kraju pojawiły się pierwsze indywidualne wystawy Hasiora realizowane w różnych miejscach w Polsce, kompozycje plenerowe, pomniki, wtedy też miały miejsce pierwsze wystawy zagraniczne. Artysta zmarł w 1999 roku, ale do dziś Muzeum Tatrzańskie prezentuje ponad 200 prac Hasiora w salach ekspozycyjnych w jego autorskiej galerii, a jego dzieła oglądać można również w wielu innych muzeach i galeriach polskich i zagranicznych.
Proszę przyjąć moje sprawozdanie o wykonaniu mojego zobowiązania, które podjąłem z okazji otrzymania legitymacji ZMP (…), że zdobędę w tym sezonie najlepszy czas w biegu na 5000 m, a tym samym zdobędę dla sportu ASP tytuł Akademickiego Mistrza Polski.
Sprawozdanie: podjęte zobowiązanie wykonałem nie tylko na dystansie 5000 m, ale również na dystansie 3000 m. Czasy uzyskane na tych dystansach są nowymi akademickimi rekordami Polski. Wraz z tym sprawozdaniem zgłaszam moje nowe zobowiązanie. Dla uczczenia święta 22 lipca i I rocznicy naszej Konstytucji oraz z okazji Światowego Kongresu Studentów w Warszawie zobowiązuję się jeszcze raz w tym sezonie ustanowić nowy akademicki rekord Polski na dystansie 5000 m i 3000 m – pisał Władysław Hasior na kartach dziennika w 1953 roku. Postawione zobowiązanie udało się zrealizować artyście w dwóch kolejnych latach, a najlepsze czasy, które uzyskał na planowanych dystansach to: 15’34” na 5000 m oraz 8’46” na 3000 m. Wyniki te osiągnął w sezonie 1952 oraz 1953. Jak wynika z notatek prowadzonych rzetelnie przez Hasiora były to lata studiów artysty i jego najintensywniejsze sezony biegowe. (za muzeumtatrzanskie.pl)