Galeria Sztuki Współczesnej Dom Doktora (ul. Witkiewicza 19) zaprasza na najnowszą wystawę, która cieszy się wielkim powodzeniem i została przedłużona do 30 września.
Co robi Dama z Elche w Zakopanem, w galerii Magdaleny Kraszewskiej? Miłośnicy Hiszpanii wiedzą, że pod tą nazwą kryje się ikona sztuki iberyjskiej, starożytna rzeźba przedstawiająca młodą i bogatą damę, zwaną „Królową mauretańską”. Nie byłoby tych symbolicznych odwiedzin pod Giewontem, gdyby nie powstała książka prof. Teresy Grzybkowskiej Dama z Elche. W kręgu sztuki hiszpańskiej (Wydawnictwo Austeria, Kraków 2021). Autorka zaprosiła do współpracy młodego artystę, Grzegorza Kozerę, który wykonał do jej książki ilustracje w technice kolażu. Ponieważ w rękach Kozery prawie każdy temat rozrasta się w cykl, artysta zamiast kilkunastu ilustracji – po jednej do każdego rozdziału– wykonał ich 85. Powstał tym samym znakomity cykl pod tytułem Iberia (2021), który wiosną bieżącego roku był już pokazywany w Instytucie Cervantesa w Krakowie. Swój pierwszy cykl zainspirowany kulturą Hiszpanii – Szkicownik znaleziony w Granadzie – Kozera stworzył podczas pobytu w ramach stypendium Erasmus na Universidad de Granada w latach 2008/2009. Teraz zmierzył się z całością sztuki i kultury hiszpańskiej – od czasów prehistorycznych, przez średniowiecze, nowożytność po wiek XX.
Władysław Winiecki Improwizacja – znana dama 1970 litografia papier G. Kozera – Dama z Elche 2021 G. Kozera – Dama z Elche
Gdy pani Anna Baranowa, kuratorka wystawy, planowała wystawę Iberii w Domu Doktora w Zakopanem, natrafiła na inny wizerunek Damy z Elche, który powstał o wiele lat wcześniej niż cykl Kozery. Improwizacja – znana dama (1970) – to tytuł dwóch wersji litografii Władysława Winieckiego, wybitnego grafika, prof. ASP w Warszawie. Jako partner życiowy Kraszewskiej, Winiecki od początku lat 90. dzielił czas między Warszawą a Zakopanem. Warto dodać, że to od jego wystawy indywidualnej w lipcu 1994 roku zaczęła się historia galerii sztuki współczesnej w zabytkowym domu rodziny Kraszewskich.
O ile barwna litografia Winieckiego, zainspirowana słynną rzeźbą, przypomina jego liczne pobyty w Domu Doktora, to kolaże Kozery inicjują jego obecność w tym miejscu i w ogóle w Zakopanem. Aż dziw, że artysta jest tutaj po raz pierwszy, zważywszy na jego twórcze dialogi ze sztuką Władysława Hasiora (m. in. wystawa „Kozera / Hasior. Montaż wystawienniczy”, 2022, w Miejskim Ośrodku Sztuki w Gorzowie Wielkopolskim). Pani Anna ufa, że to zakopiańskie międzypokoleniowe i międzykulturowe spotkanie będzie miało swoje ciągi dalsze…
Grzegorz Kozera (1983) – malarz, autor kolaży, doktor sztuki. W latach 2003-2008 studiował historię sztuki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Od 2006 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, którą ukończył w 2011 w pracowni Przestrzeni Malarstwa prof. Leona Tarasewicza i dra Pawła Susida. W latach 2017-2020 odbył studia doktoranckie na ASP w Krakowie w pracowni prof. Grzegorza Sztwiertni. Od 2019 pracuje na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie na stanowisku asystenta w Pracowni Wiedzy o Działaniach i Strukturach Wizualnych, prowadzonej przez prof. Jana Mioduszewskiego. Jest między innymi dwukrotnym stypendystą Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy (2014, 2016), laureatem programu Młoda Polska (2019); został również wyróżniony w konkursie 42. Biennale Malarstwa Bielska Jesień (2015). Brał udział w licznych wystawach w kraju i zagranicą. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych.
Więcej informacji: https://grzegorz-kozera.pl/
Grzegorz Kozera, Dywan Zachodu i Wschodu, 2021 Grzegorz Kozera, Burgos, 2021 Grzegorz Kozera, Escorial, 2021 Grzegorz Kozera, Toledo, 2021 Grzegorz Kozera, Velazquez, 2021 Grzegorz Kozera, Goya, 2021 Grzegorz Kozera, Barcelona, 2021 Grzegorz Kozera, Figueres, 2021
Władysław Winiecki (1941-2008) – artysta grafik, który osiągnął mistrzostwo w dziedzinie litografii. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie w 1966 w pracowni prof. Artura Nachta-Samborskiego. W 1977 podjął pracę dydaktyczną w macierzystej uczelni na Wydziale Grafiki. W 1997 otrzymał tytuł profesora kontraktowego (w roku 2001 tytuł profesora), prowadząc przez wiele lat znaną Pracownię Litografii w ASP w Warszawie. Brał udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych. W 1978 zdobył jedną z najważniejszych nagród graficznych: Grand Prix VII Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych i prywatnych w kraju i zagranicą.
Więcej informacji: http://wielkiwodewil.pl/
Kuratorka: Anna Baranowa. Patronat: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Stowarzyszenie Historyków Sztuki Oddział Krakowski.
