Atma, miejsce związane z kompozytorem Karolem Szymanowskim, przestrzeń, która jest przesiąknięta muzyką i nią rozbrzmiewa, stanowi znakomite „tło” dla wspaniałych dzieł malarskich przełomu XIX i XX w., obrazujących piękny i bardzo wdzięczny motyw Przy fortepianie. Na wybranych do pokazu obrazach panuje przede wszystkim atmosfera skupienia i nastrój kontemplacji. Nic i nikt nie zakłóca kameralności i harmonii tych chwil, kiedy zaczyna rozbrzmiewać dźwięk fortepianu (pianina czy organów). Te niezwykłe instrumenty, zachwycają nie tylko swoim eleganckim kształtem, ale całą gamą symbolicznych treści. Przywołują różnorodne emocje, namiętności, reminiscencje, kreują przestrzeń do rozmaitych interpretacji, ucieleśniają klasę i kulturę, często przywołuje nostalgię.

Fortepian przeszedł ciekawą drogę od luksusowego „mebla” dla arystokracji do domów klasy średniej, stając się „narzędziem społecznym” przez wiele epok. Do dziś fortepian postrzegany jest jako symbol statusu społecznego i pozycji kulturowej. „Przedmiot” ten często umieszczany w obrazach na pierwszym planie skupiając naszą uwagę, koncentruje ją tym samym na postaci grającej na nim, czy choćby znajdującym się przy nim. W pierwszej jesiennej odsłonie będzie można zobaczyć wyjątkowe dzieła, dwie prace autorstwa Leona Wyczółkowskiego i Józefa Pankiewicza, pokazują wybitnego melomana, znawcę muzyki (pianistę amatora) Feliksa Jasieńskiego „zanurzonego” w muzyce podczas gry. Leopolda Godowskiego, znakomitego pianistę, kompozytora i pedagoga namalowane przez Jana Ciągińskiego. Dopełnieniem tej prezentacji jest niezwykły, pełen emocji i ekstatyczny nokturn Władysława Podkowińskiego, Marsz żałobny, odnoszący się do utworu Fryderyka Chopina. Jest jeszcze w tym w tym wyborze, obraz Zygmunta Menkesa Mała baletnica, na którym urocza dziewczynka pozuje przy fortepianie na tle eleganckiego wnętrza.  Patrząc na te obrazy niemal słyszymy muzykę, dostrzegamy ją poprzez barwy i formy.