Pasterka to na Podhalu wyjątkowe wydarzenie – symboliczne, duchowe, a także towarzyskie. Ta odprawiana w górach ma moc szczególną – malutki, drewniany kościół w otoczeniu majestatycznych świerków i potężnych, pokrytych śniegiem gór, zawsze tworzy niezwykłą atmosferę.
Górskie pasterki rokrocznie przyciągają tłumy wiernych, którzy wstają od wigilijnych stołów i z najbliższymi – rodziną i przyjaciółmi, rozpoczynają wędrówkę w stronę wybranego kościoła. Często jest to jedna z kaplic znajdujących się w Tatrach, co w sposób szczególny nawiązuje do historii trzech pasterzy, którzy jako pierwsi wybrali się oddać hołd Jezusowi. Już sam aspekt nocnego podążania górskim szlakiem ma charakter metafizyczny, a Msza stanowi gratyfikację za wysiłek i pointę świątecznego wieczoru.
Kaplic organizujących pasterkę w Tatrach jest kilka. Jedna z nich to Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr na Wiktorówkach, nieopodal Rusinowej Polany. Tradycja uroczystych Mszy prowadzonych przez ojców dominikanów sięga 1975 roku, kiedy ówczesny kardynał, Karol Wojtyła, utworzył Duszpasterstwo Ojców Dominikanów na Wiktorówkach. Odtąd setki górali i turystów odbywają tę zimową wędrówkę, by przy świetle gwiazd i rozpalonej góralskiej watry modlić się o dobro i pokój na świecie, a także serdeczność, zdrowie i miłość dla bliskich.
